به گزارش کردپرس معلمان و کارمندان اعتصابی در سلیمانیه، علی‌رغم گرسنگی، خستگی، سرما و باد شدید، همچنان بر خواسته‌های خود پافشاری می‌کنند و تأکید دارند که اعتصاب را نخواهند شکست.

دلشاد بابانی، یکی از اعتصاب‌کنندگان، می‌گوید: "به دلیل نخوردن غذا، فشار خون و قندم پایین آمده و بیمار شده‌ام، اما تیم پزشکی به ما رسیدگی می‌کند. امروز فرزندانم به دیدنم آمدند، نیمی از درمانم همین دیدار بود و چهار روز است که تنها با مقدار کمی انرژی سر کرده‌ایم."

اعتصاب‌کننده دیگری به نام دلشاد میرانی نیز گفت: "چون حتی آب، قهوه و چای هم نخورده‌ام، امروز وضعیت جسمی‌ام بدتر از دوستانم است."

سایت اختصاصی تلویزیون روداو در گزارشی نوشته است: چادرهای اعتصاب‌کنندگان مقابل دفتر سازمان ملل در سلیمانیه ساعت‌به‌ساعت گسترده‌تر می‌شود و حمایت‌ها از این اعتصاب در حال افزایش است.

دیار قزاز، نماینده معلمان معترض، تأکید کرد: "ما کاملاً به خواسته خود آگاه هستیم و از همکارانمان حمایت می‌کنیم." همچنین عثمان گلپی، سخنگوی اعتصاب‌کنندگان، افزود: "دولت عراق و اقلیم کردستان هیچ اقدامی برای حل مشکل ما نکرده‌اند."

ده معلم و کارمند که سه نفر از آن‌ها زن هستند، چهار روز است که از خوردن غذا امتناع کرده‌اند و می‌گویند: "می‌خواهیم دولت صدای فقر ما و مردم را بشنود."

شنه علی، یکی دیگر از اعتصاب‌کنندگان، اظهار داشت: "دوری از فرزندانمان سخت است، اما با این حال، فشار خون و قندمان بالا و پایین می‌شود و مقاومت ما همچنان ادامه دارد."

پاکیزه حمه‌امین، یکی دیگر از معلمان اعتصابی، گفت: "سرما شدید است، ما در آستانه از پا افتادن هستیم، اما هنوز مقاومت می‌کنیم. اگر این وضعیت ادامه پیدا کند، ممکن است به حالت کما برویم. از دولت می‌خواهیم که ما را به حال خود رها نکند."

در بیشتر مدارس سلیمانیه، کلاس‌های درس به دلیل اعتصاب معلمان تعطیل شده است. هرچند این اعتصاب تهدیدی برای روند آموزشی محسوب می‌شود، اما چادرهای اعتراض‌آمیز نیز سلامت معلمان اعتصابی را به خطر انداخته و آن‌ها را در آستانه مرگ قرار داده است.