به گزارش کردپرس، کنگره دموکراتیک خلق‌ها (HDK) پانلی با موضوع «برساخت صلح» را در مرکز هنری اوزدیلک در اسکی‌شهر برگزار کرد. این پانل با حضور مرال دانیش بشتاش، سخنگوی مشترک HDK، عایشه حُر، تاریخ‌نگار، و کوبان کورال، فعال چرکسی، و شمار زیادی از علاقه مندان به حوزه سیاست کُردی برگزار شد. در این نشست، روند صلح، سیاست‌های دولت و تحولات منطقه‌ای مورد بحث قرار گرفت.
مرال دانیش بشتاش با اشاره به اینکه عبدالله اوجالان، رهبر PKK، از سال 1999 در زندان فوق‌امنیتی جزیره امرالی محبوس است، اظهار داشت: «آقای عبدالله اوجالان از سال 1993، در دوران تورگوت اوزال، نظرات خود درباره صلح را بیان کرد و از آن زمان تاکنون همواره خواستار آتش‌بس بوده است. او هر زمان که سخن گفته، درباره صلح، دموکراسی و راه‌حل‌های سیاسی سخن گفته است. او یک کنشگر سیاسی است که از صلح دفاع می‌کند. اما رویکرد نسبت به این شخصیت سیاسی چگونه بوده است؟ شدیدترین شرایط در زندان امرالی علیه او اجرا شده است. با این حال، او همچنان از صلح دفاع می‌کند و معتقد است که این وضعیت بحرانی برای هیچ‌کس سودی نخواهد داشت.»
بدون دیدار با PKK، مسئله کُرد چگونه حل خواهد شد؟
مرال دانیش بشتاش با اشاره به اظهارات دولت باغچه لی، رهبر حزب حرکت ملی (MHP)، گفت: «ما همیشه تأکید کرده‌ایم که اوجالان در حصر قرار دارد. خود باغچه لی هم این را پذیرفت. ما گفتیم که مخاطب این مسئله اوجالان است و او نیز این را قبول کرد. حتی پذیرفت که این مسئله با او قابل‌حل است. اکنون ما باید با پذیرش این واقعیت، از آن حمایت کنیم، روی آن کار کنیم و برای آن مبارزه کنیم.»
او همچنین تصریح کرد که شرایط فعالیت دوباره اوجالان باید فراهم شود و افزود: «هم از نظر حقوقی و هم از نظر سیاسی، ما به‌طور کاملاً شفاف معتقدیم که آزادی فیزیکی و شرایط کاری اوجالان باید تأمین شود. بدون دیدار با سازمانش، این مسئله چگونه حل خواهد شد؟»
دولت برای حل مسئله عجله دارد
کوبان کورال با اشاره به اینکه دولت در این موضوع عجله دارد، گفت: «دولت می‌خواهد که سلاح‌ها کنار گذاشته شوند و موضوع به‌سادگی حل شود. اما این تنها از یک نگاه ملی‌گرایانه نشأت می‌گیرد و نمی‌تواند راه‌حلی پایدار باشد. این مدل، برای دموکراسی، آزادی، خلق کرد و دیگر اقوام، کارگران و زنان، هیچ آینده روشنی ارائه نمی‌دهد. ما در غرب ترکیه مسئولیت خود را انجام ندادیم و به همین دلیل ۱۰ سال اخیر را این‌گونه سپری کردیم. امروز، به دلیل اینکه در قبال این مسئله اقدامی نکردیم، موضوع قیومیت‌ها (انتصاب شهرداران دولتی بر شهرداری ها) همچنان در دستور کار قرار دارد. ما باید یک جنبش اجتماعی ایجاد کنیم که بتواند بگوید: "ما اینجا هستیم و شما باید به وعده‌های خود عمل کنید." در غیر این صورت راه‌حلی به دست نمی‌آید.»
کورال همچنین تأکید کرد که سازمان‌های مدنی غیر از HDK نیز باید در زمینه صلح تلاش کنند و افزود: «ما باید دولت را وادار کنیم که شفاف عمل کند. بدون فشار اجتماعی، هیچ حکومتی که ملی‌گرا، نظامی‌گرا و اقتدارگرا باشد، شفافیت را رعایت نخواهد کرد.»
تحولات خاورمیانه دولت ترکیه را نگران کرده است
عایشه حُر، تاریخ‌نگار، با اشاره به تغییرات منطقه‌ای در خاورمیانه گفت: «دلیل اینکه دولت این روند را آغاز کرده، تحولات خاورمیانه، به‌ویژه وضعیت سوریه است. ترس از اینکه آمریکا ممکن است مدیریت خودگردان کردستان سوریه را به رسمیت بشناسد یا اینکه یک نهاد کردی را تأیید کند، موجب شده که دولت ترکیه عجولانه وارد این روند شود تا "کردها را در این پروژه از دست ندهد". اما در حال حاضر، هیچ اقدام عملی جدی در این زمینه وجود ندارد.»
عایشه حُر با اشاره به برخی گام‌های مثبت در روند ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۵، اظهار داشت: «من به‌عنوان یک تاریخ‌نگار به‌خوبی می‌دانم که ترک‌ها مذاکره و مصالحه را بلد نیستند. این یک ویژگی تاریخی است. از دوران اتحاد و ترقی به بعد، سیاست دولت این بوده که به‌جای سازش، بر هویت خود تأکید کند که این هویت نیز "ترک بودن" تعریف شده است. در نتیجه، هر کسی که خارج از این چارچوب قرار گیرد، تحت فشار، سرکوب، انکار و حتی نابودی قرار گرفته است. این سیاست در قبال اعراب، آلبانیایی‌ها و ارمنی‌ها نیز به همین شکل اجرا شده است.»
نظر شما