کردپرس- در این یادداشت سعی خواهم کرد گوشه ایی از مشکلات وریشه  این ناهنجاری های اجتماعی، فرهنگی و... را بررسی نمایم امید است که مسئولان ذیربط  جهت پیشگیری  از این اتفاقات ناگوار  اقدامات مناسب‌ و موثری انجام دهند.

موارد بسیاری دیده می شود برخی از افراد اراذل واوباش با سلاح های سرد و گاها حتی با سلاح گرم متأسفانه برای شهروندان به بهانه های واهی ایجاد مزاحمت می نمایند.

هرچند در طول سال، خبرهایی از جمع‌آوری اراذل و اوباش در ایلام منتشر می شود که واکنش‌های متفاوتی را در میان مردم و مسئولان به همراه داشته است. این اقدام، اگرچه در نگاه اول یک گام مثبت در جهت برقراری امنیت اجتماعی تلقی می‌شود، اما پرسش‌های مهمی را نیز در پی دارد: چرا کار به اینجا کشیده شده؟ چرا هرچند وقت یک‌بار شاهد رشد ناهنجاری‌های اجتماعی هستیم؟ و آیا صرفاً برخوردهای قهری برای حل این معضل کافی است؟

بدون شک، وجود اراذل و اوباش در هر جامعه‌ای، نشانه‌ای از مشکلات عمیق‌تر در حوزه‌های اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی است. فقر، بیکاری، نبود امکانات رفاهی و تفریحی، ضعف آموزش و عدم نظارت کافی بر رشد ناهنجاری‌های اجتماعی، همگی عواملی هستند که به گسترش این معضل دامن می‌زنند. بسیاری از این افراد، محصول شرایط نامساعد اجتماعی هستند و تا زمانی که این بستر اصلاح نشود، برخوردهای موقت و مقطعی نمی‌توانند راه‌حل اساسی باشند.

یکی از بزرگ‌ترین ضعف‌ها در مقابله با چنین معضلاتی، تمرکز بیش از حد بر اقدامات انتظامی بدون توجه به برنامه‌های پیشگیرانه است. اگر به جای برخوردهای قهری، روی ایجاد فرصت‌های شغلی، بهبود وضعیت فرهنگی، تقویت آموزش‌های اجتماعی و افزایش امکانات ورزشی و تفریحی برای جوانان تمرکز شود، بسیاری از این مشکلات در مرحله شکل‌گیری از بین خواهند رفت.

خانواده و سیستم آموزشی، نقش مهمی در پیشگیری از گرایش جوانان به سمت بزهکاری دارند. متأسفانه، در سال‌های اخیر، ضعف‌های آموزشی و مشکلات اقتصادی باعث شده که بسیاری از خانواده‌ها در تربیت فرزندان خود با چالش‌های جدی مواجه شوند. نبود حمایت‌های اجتماعی نیز مزید بر علت شده و زمینه را برای افزایش ناهنجاری‌های اجتماعی فراهم کرده است.

در پایان هرچند برخورد با اراذل و اوباش یک ضرورت برای حفظ امنیت جامعه است، اما نباید فراموش کرد که این برخوردها تنها زمانی مؤثر خواهند بود که با اصلاح ریشه‌های اجتماعی و فرهنگی همراه شوند. ایلام نیازمند یک نگاه جامع و برنامه‌ریزی دقیق برای حل معضلات اجتماعی است، وگرنه این چرخه معیوب همچنان ادامه خواهد یافت.